celebracja — ż I, DCMs. celebracjacji; lm D. celebracjacji (celebracjacyj) «zachowanie (się), wykonywanie czegoś szczególnie uroczyste, z namaszczeniem, przesadną powagą, sztywnością» Przemawiać żywo, naturalnie, bez celebracji. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
celebra — ż IV, CMs. celebrabrze; lm D. celebraebr 1. «uroczyste odprawianie nabożeństwa, obrzędu; nabożeństwo odprawione szczególnie uroczyście» 2. pot. → celebracja … Słownik języka polskiego
celebracyjny — «związany z celebracją; uroczysty, namaszczony, pompatyczny» Celebracyjny styl … Słownik języka polskiego
celebra — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. celebrabrze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uroczyste odprawianie mszy, innego nabożeństwa lub obrzędu; rzadziej msza, nabożeństwo mające bardzo uroczysty przebieg {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień